1. Otrzymanie dotacji z PFRON na zakup środka trwałego: Wn „Rachunek bankowy” 10 000,00. Ma „Rozliczenia międzyokresowe przychodów” 10 000,00. - w analityce „Dofinansowanie z PFRON”. 2. Zakup środka trwałego oraz instalacja dodatkowych urządzeń: Wn „Środki trwałe w budowie” 15 000,00. Wn „VAT naliczony” 3 300,00. W której pozycji rachunku przepływów pieniężnych wykazać wpływ dotacji z UE (refundacja wydatków na zakup środka trwałego)? 2. W której pozycji rachunku przepływów pieniężnych wykazać zwrot częściowej refundacji wydatków na zakup środka trwałego (refundacja środka trwałego, od którego spółka nie dokonuje odpisów Faktura zakupu środka trwałego, jak i pozostałe zostały zapłacone, co wskazuje na możliwość ubiegania się o zwrot w terminie przyspieszonym, tj. w ciągu 25 dni od dnia złożenia deklaracji. Podatnik może ubiegać się o zwrot w tym terminie przy zachowaniu warunków określonych w art. 87 ust. 6 ustawy o VAT. Aby otrzymać zwrot w 7. Koszty zakupów innych niż środki trwałe z dotacji Jeżeli przedsiębiorca otrzymał fakturę na zakup inny, niż środka trwałego (lub wartości niematerialnej i prawnej), a faktura ta jest płacona środkami z dotacji, to wartość tej faktury nie może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodu, analogicznie jak amortyzacja. 8 Do stwierdzenia, czy wydatki poniesione przed datą rozpoczęcia działalności, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, istotnym jest ustalenie, czy takie wydatki są potrzebne w prowadzonej działalności i mają związek z tą działalnością, czy też wydatki te nie są związane z działalnością gospodarczą, a więc takie Natomiast warto także zwrócić uwagę na sytuację, kiedy zakup środka trwałego został pokryty częściowo ze środków z dotacji, a częściowo ze środków własnych podatnika. Fakt, że w nabyciu majątku “ brała udział ” dotacja nie wyklucza możliwości zaliczenia do kosztów wartości sfinansowanej z innego źródła. Zakup środka trwałego w księgach samorządowej jednostki budżetowej. •. Zakup środka trwałego w przypadku różnych źródeł jego finansowania. Zeszyty Metodyczne Rachunkowości nr 20 (332) z dnia 20.10.2012 r., strona 42. •. Zakup środka trwałego ze środków gromadzonych na wydzielonym rachunku dochodów. Zakup i przyjęcie do używania środka trwałego, z otrzymanych na ten cel środków pieniężnych pochodzących, np. z dotacji, subwencji, dopłat - Indeks Księgowań Kliknij ten link, aby przejść do panelu logowania. Spółka z o.o. otrzymała dotację z PARP na stworzenie portalu internetowego w ramach PO IG 8.1. Udział dotacji w kosztach kwalifikowalnych wynosi 70%, pozostałe 30% pochodzi ze środków spółki (beneficjenta). W poprzednim roku obrotowym na konto spółki wpłynęła pierwsza transza dotacji, która miała charakter zaliczkowy. Otrzymaną w 2021 r. dotację na zakup środka trwałego należy zaprezentować w rachunku zysków i strat w pozostałych przychodach operacyjnych jako dotację. Uzyskane dotacje odnosi się w księgach generalnie do pozostałych przychodów operacyjnych na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 32 lit. h) ustawy o rachunkowości. abz3Of. Jednostka ma otrzymać dotację unijną. Będzie ona przeznaczona na zakup środka trwałego. Jakie zapisy powinny się znaleźć w księgach rachunkowych? Beneficjent może otrzymać dotację unijną, która dla celów prezentacji w sprawozdaniu finansowym może być uznana za dotację do aktywa lub do przychodu. Otrzymanie dotacji do aktywa wiąże się ze sfinansowaniem ze środków unijnych zakupu, wybudowania lub ulepszenia środka trwałego. W przygotowanym wniosku o dofinansowanie beneficjent określił rodzaj wydatku, a więc sposób przeznaczenia otrzymanego wsparcia. Od prawidłowego rozliczenia dotacji będzie uzależnione uznanie przez instytucje kontrolującą wydatku za kwalifikowany. Zgodnie z art. 125 ust. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE ) nr 1303/2013 w odniesieniu do zarządzania finansowego i kontroli programu operacyjnego instytucja zarządzająca: kontroluje, czy dofinansowane produkty i usługi zostały dostarczone, czy wydatki deklarowane przez beneficjentów zostały zapłacone oraz czy spełniają one obowiązujące przepisy prawa, wymagania programu operacyjnego oraz warunki wsparcia operacji; zapewnia, aby beneficjenci uczestniczący we wdrażaniu operacji, których koszty zwracane są na podstawie faktycznie poniesionych kosztów kwalifikowanych, prowadzili oddzielny system księgowości lub korzystali z odpowiedniego kodu księgowego dla wszystkich transakcji związanych z operacją; wprowadza skuteczne i proporcjonalne środki zwalczania nadużyć finansowych, uwzględniając stwierdzone rodzaje ryzyka; ustanawia procedury zapewniające przechowywanie zgodnie z wymogami art. 72 lit. g rozporządzenia wszystkich dokumentów dotyczących wydatków i audytów wymagane do zapewnienia właściwej ścieżki audytu. Oznacza to, że przy realizacji dotacji na zakup, wybudowanie czy ulepszenie środka trwałego beneficjent musi po pierwsze mieć wyodrębnioną ewidencję środków trwałych lub kod księgowy, a po drugie posiadać środek trwały i przechowywać dokumenty związane z rozliczeniem dotacji. Otrzymana dotacja zostanie ujęta w ewidencji księgowej na koncie „Rozliczenie międzyokresowe przychodów”. Sposób księgowania jest związany z zastosowaniem zasady współmierności przychodów i kosztów. Kosztem będzie dopiero amortyzacja środka trwałego. Począwszy od miesiąca, w którym zaczynamy naliczać amortyzację, równolegle będziemy księgować pozostały przychód operacyjny odzwierciedlający rozliczenie otrzymanej dotacji w okresie użytkowania środka trwałego. Ewidencja księgowa w przypadku nabycia środka trwałego będzie przebiegać następująco: 1. WB ‒ wpływ środków pieniężnych z dotacji unijnej na rachunek bankowy jednostki: a) Wn konto 130 „Rachunek bieżący” (w analityce np. 130-3 „Rachunek dotacji…); b) Ma konto 844 „Rozliczenia międzyokresowe przychodów”. 2. FA ‒ zakup środka trwałego (faktura): a) Wn konto 010 „Środki trwałe”; b) Ma konto 303 „Rozliczenia zakupu” lub 240 „Pozostałe rozrachunki” lub 130 „Rachunek bieżący” (w analityce np. 130-3 „Rachunek dotacji…”). 3. PK ‒ odpisy amortyzacyjne dokonywane od zakupionego środka trwałego: a) Wn konto 401 „Amortyzacja” lub konto zespołu 5 (w analityce „Amortyzacja”); b) Ma konto 070 „Umorzenie środków trwałych”. 4. PK ‒ zarachowanie do pozostałych przychodów operacyjnych równolegle do dokonywanych odpisów amortyzacyjnych: a) Wn konto 844 „Rozliczenia międzyokresowe przychodów”; b) Ma konto 763 „Pozostałe przychody operacyjne”. Odmiennie zostanie rozliczona dotacja dla celów podatku dochodowego. Generalnie otrzymane na zakup środków trwałych dotacje nie są przychodem podatkowym u podatników podatku dochodowego od osób fizycznych i są wolne od podatku dochodowego u podatników podatku dochodowego od osób prawnych. Jednocześnie odpisy amortyzacyjne od środków trwałych sfinansowanych z dotacji nie stanowią kosztów uzyskania przychodu. U podatników podatku dochodowego od osób prawnych dotacje otrzymane jako zwrot wydatków na zakup środków trwałych są przychodem podatkowym, co wynika z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Przychód ten jest zwolniony z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o CIT. Zgodnie z wyżej wymienionym przepisem wolne od podatku są dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a‒16m ustawy o CIT. Podatnik nie może zatem zaliczyć do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych w części odpowiadającej otrzymanej przez niego dotacji. Z tego względu z kwoty miesięcznego odpisu amortyzacyjnego wyodrębnia taką jego część, która odpowiada otrzymanej dotacji. Ta część odpisu nie stanowi kosztu uzyskania przychodów. Wynika to z art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem nie uważa się za koszt uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych według zasad określonych w art. 16a‒16m ustawy o CIT, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. [przykład] 1. W styczniu spółka z nabyła środek trwały (maszynę produkcyjną) o wartości 180 000 zł. W tym samym miesiącu przyjęła go do używania i wprowadziła do ewidencji. 2. Środek trwały jest amortyzowany miesięcznie metodą liniową przy zastosowaniu 10-proc. stawki amortyzacyjnej (spółka ustaliła, że okres ekonomicznej użyteczności wynosi 10 lat). Miesięczny odpis amortyzacyjny wynosi: (180 000 zł × 10 proc.) : 12 m-cy = 1500 zł. Pierwszego odpisu amortyzacyjnego spółka dokonała w lutym. 1. W styczniu spółka z nabyła środek trwały (maszynę produkcyjną) o wartości 180 000 zł. W tym samym miesiącu przyjęła go do używania i wprowadziła do ewidencji. 2. Środek trwały jest amortyzowany miesięcznie metodą liniową przy zastosowaniu: 10-proc. stawki amortyzacyjnej (spółka ustaliła, że okres ekonomicznej użyteczności wynosi 10 lat). Miesięczny odpis amortyzacyjny wynosi: (180 000 zł × 10 proc.) : 12 m-cy = 1500 zł. Pierwszego odpisu amortyzacyjnego spółka dokonała w lutym 2020 r. 3. Również w styczniu spółka otrzymała dotację w wysokości 60 proc. wydatku poniesionego na zakup tego środka trwałego, tj. 108 000 zł. 4. Jednostka prowadzi ewidencję kosztów tylko na kontach zespołu 4 1. Otrzymano fakturę za środek trwały: a) wartość netto 180 000 zł; c) wartość brutto 221 400 zł. 2. OT – przyjęto środek trwały do użytkowania 180 000 zł. 3. WB – w styczniu wpłynęła dotacja stanowiąca 60 proc. wartości środka trwałego 108 000 zł. 4. PK – naliczono amortyzację środków trwałych 1500 zł (180 000 x 10 proc. /12 m-cy): a) amortyzacja stanowiąca koszt uzyskania przychodu 600 zł (1500 zł x 40 proc.); b) amortyzacja niestanowiąca kosztu uzyskania przychodu 900 zł (1500 zł x 60 proc.). 5. PK – rozliczenie dotacji równolegle do odpisów amortyzacyjnych 900 zł (1500 zł x 60 proc.). 1. W styczniu spółka z nabyła środek trwały (maszynę produkcyjną) o wartości 180 000 zł. W tym samym miesiącu przyjęła go do używania i wprowadziła do ewidencji. 2. Środek trwały jest amortyzowany miesięcznie metodą liniową przy zastosowaniu: 10-proc. stawki amortyzacyjnej (spółka ustaliła, że okres ekonomicznej użyteczności wynosi 10 lat). Miesięczny odpis amortyzacyjny wynosi: (180 000 zł × 10 proc.) : 12 m-cy = 1500 zł. Pierwszego odpisu amortyzacyjnego spółka dokonała w lutym 2020 r. 3. W sierpniu spółka otrzymała dotację w wysokości 60 proc. wydatku poniesionego na zakup tego środka trwałego, tj. 108 000 zł. 4. Jednostka prowadzi ewidencję kosztów tylko na kontach zespołu 4. 1. Otrzymano fakturę za środek trwały: a) wartość netto 180 000 zł; c) wartość brutto 221 400 zł. 2. OT – przyjęto środek trwały do użytkowania 180 000 zł. 3. PK – naliczono amortyzację środków trwałych 1500 zł (180 000 x 10 proc. /12 m-cy) ‒ księgowanie za sześć miesięcy. 4. WB – w sierpniu wpłynęła dotacja stanowiąca 60 proc. wartości środka trwałego 108 000 zł. 5. PK – korekta amortyzacji podatkowej za sześć miesięcy: a) amortyzacja stanowiąca koszt uzyskania przychodu 1500 zł x 40 proc. = 600 zł; 600 zł x 6 miesięcy = 3600 zł (nie księgujemy); b) amortyzacja niestanowiąca kosztu uzyskania przychodu 1500 zł x 60 proc. = 900 zł; 900 zł x 6 miesięcy = 5400 zł. 6. PK – rozliczenie dotacji równolegle do odpisów amortyzacyjnych 1500 zł x 60 proc. = 900 zł; 900 zł x 6 miesięcy = 5400 zł. 7. PK – naliczono amortyzację za sierpień środków trwałych 180 000 zł x 10 proc. /12 m-cy = 1500 zł: a) amortyzacja stanowiąca koszt uzyskania przychodu 1500 zł x 40 proc. = 600 zł; b) amortyzacja niestanowiąca kosztu uzyskania przychodu 1500 zł x 60 proc. = 900 zł; 8. PK – rozliczenie dotacji równolegle do odpisów amortyzacyjnych 1500 zł x 60 proc. = 900 zł. • art. 72 lit. g, art. 125 ust. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 ( UE z 2013 r. L 347, s. 320) • ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości ( z 2019 poz. 351; z 2020 r. poz. 568) • art. 12 ust. 1 pkt 1, art. 16 ust. 1 pkt 48, art. 16a‒16m, art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( z 2019 r. poz. 865; z 2020 r. poz. 1262) Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL Kup licencję Przedsiębiorcy, rozpoczynając lub rozwijając działalność gospodarczą, mają problemy z uzyskaniem finansowania zewnętrznego (kredyty, leasing itp.). W praktyce rozwiązaniem powyższego problemu może być uzyskanie dotacji. Uzyskanie dotacji pozwala zminimalizować koszty inwestycji. W przypadku otrzymania refundacji podatnicy mają często problemy z jej rozliczeniem. Czy zakup składnika majątku ze środków otrzymanych z dotacji powoduje konieczność zwrotu podatku VAT? Sprawdźmy! Dotacje - skąd bierzemy? Największy wachlarz wsparcia do dyspozycji mają mikro-, małe i średnie przedsiębiorstwa. Dotacje dla nich zostały przewidziane przede wszystkim w Programach Regionalnych poszczególnych województw, ale też z Programu Inteligentny Rozwój oraz Polska Wschodnia. Ponadto osoby bezrobotne niezmiennie mogą się ubiegać o bezzwrotną dotację na założenie firmy. Pojedyncza kwota wsparcia nie może przekraczać 6-krotności przeciętnego wynagrodzenia. O środki należy wnioskować w lokalnych, powiatowych urzędach pracy. Prawo do odliczenia podatku VAT od zakupów W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, dalej jako „ustawa o VAT”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu: nabycia towarów i usług, dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi. Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Podatnik podatku VAT W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy o VAT – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o VAT – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Dotacja z urzędu pracy a konieczność zwrotu podatku VAT Jak już to wyżej wykazaliśmy, coraz częściej rozpoczynający przedsiębiorcy korzystają z bezzwrotnej dotacji z urzędu pracy. Powyższą dotację można w łatwy sposób uzyskać, a ponadto nie trzeba jej zwracać (po spełnieniu określonych warunków). Ponadto przedsiębiorcy korzystają z dotacji z urzędu pracy na wyposażenie nowych miejsc ustawie o VAT brak jest uregulowań, które uzależniały prawo do odliczenia podatku VAT od zakupów inwestycyjnych od źródła finansowania. Tym samym w przypadku, gdy zakup został sfinansowany dotacją, znajduje zastosowanie wyżej wymieniona regulacja określona w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Podsumowując, nie ma znaczenia, w jaki sposób został sfinansowany zakup inwestycyjny, czy są to środki z dotacji, kredyt czy własne. Przykład 1. Podatnik otrzymał dotację z urzędu pracy na zakup środka trwałego (refundacja wyposażenia). Koszt zakupu środka trwałego wynosił 200 000 zł netto, podatek VAT 46 000 zł. Podatnik odliczył podatek VAT w pliku JPK_V7. Urząd pracy w związku z refundacją wyposażenia chce, aby podatnik zwrócił również podatek VAT. Kwota refundacji jest kwotą brutto. Czy powyższe postępowanie organu państwowego jest prawidłowe? W analizowanym przypadku czynny podatnik VAT, który ze względu na przysługujące mu prawo odliczył podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług sfinansowanych refundacją, jest zobowiązany zwrócić VAT do urzędu pracy, który przypada na otrzymane dofinansowanie (w tym przypadku refundowana jest całość zakupów). Powyższe wynika z § 8 ust. 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z 14 lipca 2017 r. w sprawie dokonywania z Funduszu Pracy refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy oraz przyznawania środków na podjęcie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2017 r. poz. 1380). Zgodnie z tym przepisem umowa o dofinansowanie powinna zawierać zobowiązanie do zwrotu równowartości odliczonego lub zwróconego, zgodnie z ustawą o VAT, podatku naliczonego dotyczącego zakupionych towarów i usług w ramach przyznanego dofinansowania w terminie: określonym w umowie o dofinansowanie, nie dłuższym jednak niż 90 dni od dnia złożenia deklaracji podatkowej dotyczącej podatku od towarów i usług, w której wykazano kwotę podatku naliczonego z tego tytułu - w przypadku gdy z deklaracji za dany okres rozliczeniowy wynika kwota podatku podlegająca wpłacie do urzędu skarbowego lub kwota do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy, 30 dni od dnia dokonania przez urząd skarbowy zwrotu podatku na rzecz bezrobotnego, absolwenta CIS, absolwenta KIS lub opiekuna - w przypadku gdy z deklaracji podatkowej dotyczącej podatku od towarów i usług, w której wykazano kwotę podatku naliczonego z tego tytułu, za dany okres rozliczeniowy wynika kwota do zwrotu. Przykład 2. Podatnik zakupił środek trwały za 200 000 zł. Jednak tym razem zakup był wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów. W takiej sytuacji w pliku JPK_V7 podatnik wykazał zarówno VAT należny, jak i VAT naliczony. Jednocześnie zawarł on umowę z urzędem pracy na refundację wyposażenia. Podatnik otrzymał refundację na zakup środka trwałego od urzędu pracy (refundacja brutto). Czy w tym przypadku nie musi zwracać podatku VAT? Jak już to wyżej opisaliśmy, podatnik VAT przy nabyciu środka trwałego, który został sfinansowany refundacją brutto, musi zwracać podatek. W naszym przypadku zarówno naliczył on podatek VAT, jak i go odliczył. Tym samym podatek był neutralny podatkowo. W analizowanym przypadku występuje konieczność zwrotu podatku VAT. Podatnik otrzymał refundację brutto (wraz z kwotą podatku VAT) nabytego w ramach WNT środka trwałego. W przypadku braku zwrotu podatku od towarów i usług, podatnik VAT czynny uzyskałby dwukrotną korzyść. Pierwsza korzyść to możliwość rozliczenia naliczonego przez podatnika podatku należnego w pliku JPK_V7 w tej samej kwocie jako podatku naliczonego. Druga korzyść to otrzymanie refundacji tegoż podatku ze środków publicznych. Środki trwałe są w przedsiębiorstwie często nieodłącznym elementem prowadzenia działalności gospodarczej. Środki trwałe mogą być pozyskiwane przez jednostkę na różne sposoby, może być to zakup środka finansowany ze środków własnych, a także z kapitału obcego, czyli poprzez zaciągnięcie kredytu bądź pożyczki. Niejednokrotnie zdarza się, iż istnieje możliwość uzyskania dotacji na zakup środka trwałego lub dotacji w postaci środka trwałego. Jak w takiej sytuacji podatnik powinien ująć w księgach rachunkowych dotację na zakup środka trwałego, mając na względzie aspekt podatkowy? Definicja dotacji została zawarta w art. 126 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r. Nr 0, poz. 2077), zgodnie z którym poprzez dotacje rozumiemy podlegające szczególnym zasadom rozliczania środków z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych. Ustawodawca w prawie bilansowym jednoznacznie określił, w jaki sposób jednostka powinna zaewidencjonować w księgach rachunkowych dotację na środki trwałe, bowiem w myśl art. 41 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2018 r., poz. 395, dalej UoR) środki pieniężne otrzymane na sfinansowanie nabycia lub wytworzenia środków trwałych, w tym także środków trwałych w budowie oraz prac rozwojowych, jeżeli stosownie do innych ustaw nie zwiększają one kapitałów (funduszy) własnych. Zaliczone do rozliczeń międzyokresowych przychodów kwoty zwiększają stopniowo pozostałe przychody operacyjne, równolegle do odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych od środków trwałych lub kosztów prac rozwojowych sfinansowanych z tych źródeł. Zgodnie z powyższym, tego typu dofinansowanie lub całkowita pomoc nabycia składnika majątku z programów pomocowych wymaga zaliczenia wsparcia do rozliczeń międzyokresowych przychodów. Odnosi się je w pozostałe przychody operacyjne, równolegle do odpisów amortyzacyjnych, które to jednostka powinna dokonywać na zasadach ogólnych zawartych w prawie bilansowym. Odpisów amortyzacyjnych od środka trwałego sfinansowanego dotacją dokonuje się drogą systematycznego, planowanego rozłożenia jego wartości początkowej na ustalony okres amortyzacji, zaś rozpoczęcie amortyzacji powinno nastąpić nie wcześniej niż po przyjęciu środka trwałego do używania, natomiast zakończenie amortyzacji nie później niż z chwilą zrównania wartości odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych z wartością początkową środka trwałego lub przeznaczenia go do likwidacji, sprzedaży lub stwierdzenia jego niedoboru, z ewentualnym uwzględnieniem przewidywanej przy likwidacji ceny sprzedaży netto pozostałości środka trwałego, co wynika z literalnego brzmienia art. 32 UoR. Otrzymując środki z dotacji, mamy do czynienia najczęściej z dwoma przypadkami, mianowicie może wystąpić sytuacja, w której dotacja wpływa na rachunek bankowy jednostki przed oddaniem środka trwałego do użytkowania i rozpoczęciem jego amortyzacji oraz kiedy otrzymana dotacja wpłynęła już po oddaniu do używania środka trwałego i rozpoczęciu jego amortyzacji. W sytuacji, gdy dotacja na finansowanie nabycia lub budowy środka trwałego wpłynie do jednostki już po przyjęciu tego środka do używania i tym samym po rozpoczęciu odpisów amortyzacyjnych, to dla celów bilansowych nie koryguje się wcześniej dokonanych odpisów. Rozliczenia należy dokonać poprzez jednorazowe odniesienie do pozostałych przychodów operacyjnych kwoty dotacji ustalonej proporcjonalnie do odpisów amortyzacyjnych, które zostały dokonane przez jednostkę do dnia otrzymania dotacji. Szczególnie problematyczna z punktu widzenia podatkowego jest sytuacja, w której jednostka otrzymuje dotację już po przyjęciu środka trwałego do użytkowania oraz dokonuje odpisów amortyzujących. Wówczas podatnik zobowiązany jest do dokonania korekty do celów podatkowych. Dotychczas pojawiało się wiele wątpliwości co do okresu dokonania owej korekty, natomiast wszelkie wątpliwości zostały rozwiane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, który dokonał zmiany do wcześniej wydanej interpretacji indywidualnej z dnia 21 kwietnia 2017 r., w której zawarł kontrowersyjne stanowisko w zakresie określenia momentu korekty kosztów, w zakresie dokonanych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych sfinansowanych po części dotacją. Bowiem co do zasady dotacje związane z prowadzoną działalnością gospodarczą są opodatkowane podatkiem dochodowym. Natomiast w tym przypadku istnieje kilka wyjątków, a wśród nich są środki trwałe, których zakup czy wytworzenie finansowane dotacją nie stanowi przychodu podatkowego. Problematyka tego zagadnienia dotyczy głównie momentu otrzymania środków z dotacji, które mogą trafić na rachunek bankowy podatnika dużo później niż faktyczne rozpoczęcie amortyzacji środka trwałego, który został nabyty w tym celu. Ostatecznie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 13 czerwca 2017 r. (sygn. akt: stwierdził, iż podatnik powinien dla celów podatkowych dokonać korekty w okresie, w którym dotacja wpłynęła na jego rachunek. „(…) Od chwili podpisania umowy o dofinansowanie do momentu otrzymania dotacji podatnik nie jest w stanie prawidłowo wyliczyć kwoty zwrotu, co ma istotny wpływ na obliczenie proporcji udziału dotacji w finansowaniu środków trwałych. Jest to możliwe dopiero po przekazaniu podatnikowi kwoty dofinansowania i to w tym właśnie momencie powinien dokonać korekty odpisów amortyzacyjnych. Dopiero po otrzymaniu dofinansowania możliwe jest prawidłowe określenie wartości odpisów amortyzacyjnych, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Korekty tej należy dokonać na bieżąco w momencie fizycznego zwrotu. Sądy prezentują takie samo stanowisko. Ich zdaniem otrzymana dotacja na zakup (wytworzenie) środka trwałego po jego przyjęciu do używania i rozpoczęciu amortyzacji nie powoduje obowiązku korekty kosztów wstecz, tylko potrzebę jednorazowego ich zmniejszenia w okresie rozliczeniowym, w którym otrzymano dotację (…)”. Należy tylko odpowiednią część dotacji, która została ustalona proporcjonalnie do odpisów amortyzacyjnych dokonanych do dnia otrzymania dotacji, odnieść jednorazowo do pozostałych przychodów operacyjnych. Pozostałe 57% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników serwisu. Jeśli posiadasz aktywną prenumeratę przejdź do LOGOWANIA. Jeśli nie jesteś jeszcze naszym Czytelnikiem wybierz najkorzystniejszy WARIANT PRENUMERATY. Zaloguj Zamów prenumeratę Kup dostęp do artykułu Zobacz również Jak wyliczyć składkę na ubezpieczenie zdrowotne przedsiębiorców w 2022 r.? Współcześnie przedsiębiorstwa prowadzą działalność gospodarczą w oparciu o społeczną odpowiedzialność biznesu (CSR). CSR to koncepcja, według której podmioty na etapie budowania strategii uwzględniają interesy społeczne i ochronę środowiska, a także relacje z różnymi grupami interesariuszy. Działają etycznie i odpowiedzialnie. Czytaj więcej Problemy audytu związane z wojną w Ukrainie KRBR przyjęła 8 września 2020 r. Krajowy Standard Badania 540 (Z) w brzmieniu Międzynarodowego Standardu Badania 540 (zmienionego) „Badanie szacunków księgowych i powiązanych ujawnień”. Standard KSB 540 (Z) ma zastosowanie do wykonywania usług badania sprawozdań finansowych za okresy sprawozdawcze kończące się 31 grudnia 2021 r. i później (z możliwością wcześniejszego stosowania). Czytaj więcej